Tag Archief van: ultralopen

Enkele uitdagingen voor 2017

Ondertussen is het al even geleden dat ik een blogpost plaats, maar het lopen is alweer volop op gang met nieuwe uitdagingen en projecten. Niet zo lang geleden liep ik met 15 collega ultralopers voor de 2e keer de 100 Miles for Life, in het kader van de Warmste Week van Studio Brussel. Ditmaal liepen we voor de vzw Umubano, die in Rwanda een centrum hebben om mindervalide kinderen op te vangen en te begeleiden. We konden met onze acties meer dan 15.000€ overhandigen aan Eva de Roo. De 168 kilometer liepen we in minder dan 24 uur.

Karel Sabbe en 15 collega ultralopers voor de 2e keer de 100 Miles for Life

Met 15 collega ultralopers voor de 2e keer de 100 Miles for Life

 

De komende maanden ga ik langzaamaan mijn afstanden terug opdrijven (de 100 mijl zag ik hierbij als een tussendoortje op karakter 😉 ). Het begint in april met de marathon van Rotterdam, waar ik een nieuw persoonlijk record probeer te lopen.

Enkele weken later neem ik deel aan de Wings for Life World Run, een loop die volledig ten voordele van wetenschappelijk onderzoek naar de behandeling van dwarslaesies. Het unieke concept van deze wedstrijd is dat er geen vaste finish is, maar uw wedstrijd eindigt wanneer je ingehaald wordt door een constant sneller rijdende wagen. Hier hoop ik meer dan 50 kilometer te kunnen lopen alvorens ingehaald te worden.

Een loop die volledig ten voordele van wetenschappelijk onderzoek naar de behandeling van dwarslaesies.

 

Ik blijf de afstanden opdrijven naar de zomer toe en neem in augustus deel aan mijn eerste ultraloop wedstrijd in de bergen: de TDS. Het is een wedstrijd van 119km waarbij lopers bijna volledig rond het Mont Blanc massief lopen, met een finish in Chamonix. Zeker iets om naar uit te kijken!

een wedstrijd van 119km waarbij lopers bijna volledig rond het Mont Blanc massief lopen

 

Ik nodig jullie ook heel graag uit naar mijn voorstelling over het wereldrecord op de Pacific Crest Trail, Met de steun van Stad Waregem kan ik deze voorstelling laten doorgaan in de mooie schouwburg in het cultuurcentrum De Schakel in Waregem. Tijdens deze voorstelling krijgen jullie een blik achter de schermen van het record, met grappige anekdotes, ongezien beeldmateriaal en veel exclusieve verhalen. Een kaartje kost 6€ en je kan een plaats reserveren door mij een berichtje te sturen! Ze gaat door op woensdagavond 29 maart vanaf 19u30. Graag tot dan!

Sportieve groeten,

Karel

We hebben het record!

Dag iedereen!

Waarschijnlijk hebben jullie het reeds opgevangen via andere kanalen, maar hierbij nog eens ter bevestiging: WE HEBBEN HET RECORD! Zaterdag 13 augustus bereikte ik de Canadese grens, dit 52 dagen, 8 uur en 25 minuten na gestart te zijn aan de Mexicaanse grens.

Dit is maar liefst 22 uur sneller dan de vorige recordhouder, Joe McConaughy. Die 22 uur hebben we absoluut niet cadeau gekregen, en het heeft ontzettend veel inspanning gekost. Enerzijds van mijzelf, anderzijds van mijn support team en dus vooral Joren. Naar het einde toe werd het heel intensief, met onder meer een nacht waarbij zowel Joren als ik de hele nacht moesten doorlopen/wandelen om op schema te blijven.

Maar het is dus gelukt, en we zijn super trots. Van een eerste idee waar Joren en ik het over hadden, meer dan anderhalf jaar geleden in Nieuw-Zeeland (zie video), hebben we het toch maar gedaan. De voorbereiding was heel intensief, met zoeken naar sponsors, met vele uren trainen, met het deelnemen aan de Marathon des Sables om zo goed mogelijk voorbereid te zijn. Dan doet het heel veel deugd als alles effectief goed verloopt en dat we slagen in onze opzet. Zo is al onze moeite niet tevergeefs geweest en gaan we niet naar huis met lege handen.

Bij de overgang van de staat Oregon naar Washington, op een 500 mijl van de Canadese grens, had ik nochtans een zwaar dieptepunt. Het slaaptekort kwam weer op de voorgrond, de voeten begonnen weer heel veel last te geven, en na 43 dagen moesten er nu nóg 10 volgen. Gelukkig werd ik toen omringd door familie en was Joren zijn immer positieve zelve. Ze gaven mij de tijd om de moed terug te vinden en door gewoon te blijven doorzetten kwam de energie stilletjes aan terug.

We kregen nog, voor het eerst in het hele avontuur, enkele dagen slecht weer, met veel mist en regen. Dit maakte het nog wat moeilijker gezien alles nat werd en omdat ik geen gram vet meer had, had ik het moeilijk om gedurende deze dagen op temperatuur te blijven. De laatste dagen was er echter weer stralende zon en blauwe lucht, en met het einde in zicht vonden we de energie om de klus te klaren.

Er ging uiteraard heel veel door mijn hoofd bij het bereiken van de grens. Trots dat het gelukt was. Blij dat het gedaan was. Ontroerd door Joren daar te zien en te beseffen wat we allemaal meegemaakt hadden in die hectische weken. Het was een avontuur om nooit meer te vergeten en ik ben blij dat zoveel mensen ons gesteund hebben en gevolgd hebben.

Karel en Joren bereiken de eindmeet vaan de PCT en breken ook het record

Karel en Joren bereiken de eindmeet vaan de PCT en breken ook het record

Nu is het vooral rusten geblazen. Van het moment dat ik de grens bereikte had mijn lichaam door dat het erop zat. We moesten nog 14km wandelen tot aan de eerste straat en deze gingen heel moeizaam. Mijn rechter enkel begon ook heel dik te zitten, en ik kreeg op willekeurige plaatsen in mijn lichaam krampen (nu nog steeds). Vreemd hoe het mentale zo gekoppeld is aan het fysieke. Gewoon door te weten dat het erop zit komen alle kwaaltjes naar de oppervlakte.

Maar alles is dus fantastisch verlopen, we konden het ons niet beter voorstellen! Zo zien jullie maar wat een goede portie moed, doorzettingsvermogen en positieve ingesteldheid kan verwezenlijken. Vooral dat laatste heeft bij ons het verschil gemaakt. Er waren heel veel zaken waar we mogelijk over konden vinden dat we pech hadden, of dat het tegen zat. Maar Joren en ik hadden van in het begin besloten positief te zijn, en we wisten dat er veel tegenslagen zouden komen.

Afsluiten wil ik met nog eens uit te leggen hoe dit een record is dat behaald werd door Joren en ik samen. Het is ongelofelijk wat hij de afgelopen weken gedaan heeft, en met hoeveel geduld en doorzettingsvermogen. Het pad werd, naarmate noordelijker bleven vorderen, moeilijker en moeilijker bereikbaar, waardoor Joren meer en meer moest wandelen om tot bij mij te geraken. Zo liep hij op een bepaalde dag 63 kilometer enkel en alleen om mij te kunnen voorzien van een tent en avondeten, en voeding om de dag erna opnieuw te kunnen starten. Stressgevoelige mensen hadden er sowieso van dag 5 er de brui aan gegeven, want de stress die erbij komt kijken is enorm. We spreken ergens af, maar de baan blijkt niet bereikbaar. Met de wetenschap dat ik Joren daar toch verwacht, met water en met eten, moet Joren dan halsoverkop de auto langs de kant zetten, en met een rugzak aan beginnen snelwandelen/lopen om toch op tijd bij mij te geraken. Vaak werd ik door diverse redenen opgehouden, waardoor Joren dan nog lang moest wachten, waardoor hij ook constant met de twijfel zat: is hij nu al gepasseerd of zit hij wat achter op schema? Het is ongelofelijk wat hij gedurende dit avontuur getoond heeft van wilskracht en ik ben dus oneindig dankbaar dat hij ervoor zorgde dat we konden slagen in onze opzet.

Bedankt om te supporteren en voor alle steun!

Team Quest for the Crest

Karel, Joren, Emma, Lieven, Ingrid, Peter en Vivianne.

op het PCT pad in staat Whasington

op het PCT pad in staat Whasington

op het PCT pad in staat Whasington

op het PCT pad in staat Whasington

op het PCT pad in staat Whasington, onze tentjes in de verte

op het PCT pad in staat Whasington, onze tentjes in de verte

De High Sierra op het PCT pad , prachtige natuur

De High Sierra op het PCT pad , prachtige natuur

De High Sierra op het PCT pad

De High Sierra op het PCT pad

Karel en Joren bereiken de eindmeet vaan de PCT en breken ook het record

Karel en Joren bereiken de eindmeet vaan de PCT en breken ook het record

 

 

Interview met Studio Brussel

  Via deze link  vanaf min 6.45 kan je het interview horen, of via de site van STU Bru hieronder

 

Interview Karel Sabbe Studio Brussel PCT

Karel wint de Strava july distance challenge van 140.000 deelnemers

Karel Sabbe wint de Strava july distance challenge

Karel Sabbe wint de Strava july distance challenge

Vlog 4 PCT : Quest for the Crest: getting to the High Sierra’s

Day 15 of the Quest for the Crest, the day before Karel – Magisaur – Sabbe reaches the High Sierra’s! They have difficulties meeting up… again… and Joe forgets the Satellite phone.

zie ook  vlog 1  – vlog 2 – vlog 3

Skins: Karel ultra runner ambassador

prts-scr-skininterview

Quest for the Crest: we zijn reeds aan dag 40!

Hoi!

Het is opnieuw een hele poos geleden sinds de laatste blogpost. De afgelopen 40 dagen bestonden uitsluitend uit opstaan, eten, lopen, eten, slapen. Veel tijd schoot er tot nu toe niet over om andere zaken te doen. Momenteel lig ik meer dan 1 dag voor op het vorige record en heb zonet het record gevestigd voor de vlugste PCT voor de sectie van Californie. Dit in 34 dagen, 6u en 15min.

Tot dusver was het een ongelofelijk avontuur met ups & downs.

Karel op de PCT- interview met Skinns

Karel op de PCT

Iedere dag opnieuw is een verassing: Hoe ziet het terrein eruit? Hoeveel mijl dien ik te lopen zonder bevoorrading? Hoeveel hoogtemeters kruipen vandaag in de benen? Zal er genoeg water onderweg zijn? Kan Joren tot bij mij raken om te slapen? Kan ik genoeg lopen om het record voor te zijn?
Dagen op voorhand plannen lukt niet om diverse redenen. Maar 1 van de grootste factoren is de onbereikbaarheid van de trail. Het pad slingert door de meest afgelegen gebieden van Amerika waardoor het soms 100km is tot de eerste winkel of nog verder om een tankstation te vinden. Menig keer diende Joren & het supportteam angstig af te wachten of ze met die lege tank, toch wel van de gravelroad zouden raken en tot het tankstation konden bollen.

IMG-20160730-WA0007_1280

prachtig zicht op Crater Lake

prachtig zicht op Crater Lake

Tot nu toe kwamen er weinig lichamelijke kwalen aan te pas, ook al zit er meer dan 2500km in de benen. Eén keer is het wel nipt geweest en werd ik in de woestijn geveld door een hitteslag of hyperthermie. Dit gebeurde gelukkig op het enige moment in de woestijn waar je een winkeltje passeerde en Joren me kon bereiken. Ik kreeg ijszakken op mij gelegd en veel water. We spreken van een groot geluk en toeval dat dit niet gebeurde midden de woestijn.

Karel geveld door een hitteslag op de PCT

Karel geveld door een hitteslag op de PCT

Maar er zijn ook fantastische ervaringen. Zo had ik een zware tijd in de High Sierra’s, waar de ene bergpas na de andere kwam. Na een uitputtende dag, waarbij ik van ’s ochtends 03 uur tot ’s avonds 23 uur liep, meer dan 80km had afgelegd, zonder support en drie bergpassen had overgestoken, diende ik ’s avonds in een heel afgelegen ranch op de trail te slapen. Deze was op voorhand geboekt. Daar kwam ik toe om elf uur ’s nachts. De bewaker zei dat dit echt geen uur was om toe te komen, dat de bazin was gaan slapen en ik maar beter van hun privédomein kon gaan. Daar stond ik dan, zonder tent, zonder slaapzak, zonder eten. Van pure miserie ben ik al jammerend op de grond gaan zitten. Uiteindelijk was de man toch bereid om de bazin wakker te maken. Die liet mij direct binnen, schotelde mij een heerlijke maaltijd voor en liet mij opwarmen in de plaatselijke hotsprings (= natuurlijke warmwaterbronnen). Eind goed, al goed.

Gedurende het hele pad komen Joren en ik ook vaak ‘Trailangels’ tegen. Dat zijn mensen, die als engelen uit de hemel komen voor menig wandelaar.

  • Vb: midden in de woestijn stond plots een zetel met wat koelboxen en frisse drankjes.
  • Vb: Zo is er een missionaris die met zijn eigen omgebouwde truck, iedere week zich verplaatst en op een oversteek van een baan staat en ‘rootbeerfloats’ serveert aan de wandelaars. Dat is lekkere cookieijscreme overgoten met rootbeer.
  • Vb: Joren en Emma stonden de auto uit te kuisen (uit te mesten) en stopt er iemand die vraagt of ze de PCT doen en of ze misschien een slaapplaats willen voor de nacht en een deugddoende douche.

Iedereen doet dit vrijwillig. Zo creeërt men een zalige atmosfeer op de trail en helpt iedereen elkaar en worden er veel verhalen uitgewisseld.
Iedereen heeft ook een trailname : de mijne is ‘Magisaur ‘ (Magical dinosaur’, een uitvinding van Joren 😉 )

Toen ik halfweg was, kregen we een enorme mentale boost door zeer onverwacht heel veel aanmoedigings-berichten/foto’s/filmpjes te ontvangen. Wanneer je de hele dag aan het lopen bent in de natuur en quasi afgesloten bent van de buitenwereld, besef je soms niet meer dat vele mensen aan het supporteren zijn. In elk geval bedankt!

Een echte boost van de fanclub-Halfway de PCT!

Een echte boost van de fanclub-Halfway de PCT!

 I want to give a huge shout-out to my incredible support team! They're the best support team I could imagine and day after day they plan ahead, think ahead, feed me, do difficult hikes, drive hours and hours, cook, massage and motivate me. All this with a smile on their face despite also having a short of sleep. Emma and Joren: you guys are the best!!! All this is only possible because of you.

I want to give a huge shout-out to my incredible support team! They’re the best support team I could imagine and day after day they plan ahead, think ahead, feed me, do difficult hikes, drive hours and hours, cook, massage and motivate me. All this with a smile on their face despite also having a short of sleep. Emma and Joren: you guys are the best!!! All this is only possible because of you.

All you crazy people giving us the thumbs up for hump day (halfway day) gave us some inspiration for this one. The mood is still a-ok!!!

All you crazy people giving us the thumbs up for hump day (halfway day) gave us some inspiration for this one. The mood is still a-ok!!!

 

 

Ook voor het supportteam is het zwaar. Zo zag een gemiddelde dag er ongeveer uit voor Joren deze week: opstaan om 05u-Karel weg tegen 06u-kamp opbreken-geen ontbijt-naar auto trekken met de rugzak 13 km-3u stappen. Om 9u30 aankomst aan de auto: nog een 4×4 road gedurende 1.5u tot een normale weg. Zoeken om inkopen te doen. Opnieuw het pad opzoeken om Karel te kunnen bevoorraden op een vooraf afgesproken plaats met eten en drank. Daarna kaarten bestuderen, wat internet indien mogelijk. Was doen? Opnieuw naar de volgende afspraak rijden en ‘inhiken’: dit is een (groot) aantal km opnieuw te voet afleggen over onberijdbare wegen met alle kampeergerief in de rugzak. Vaak ook uren onderweg. Kamp opzetten en eten klaarmaken. Tegen dan is het nacht en komt Karel in het donker toe rond 22u-24u. Eten en SLAPEN!

Sleeping pad, picnic table, some good ‪#‎physio‬ and an elite athlete. It is time for a break at the PCT for Karel

Sleeping pad, picnic table, some good ‪#‎physio‬ and an elite athlete. It is time for a break at the PCT for Karel

IMG-20160717-WA0018_1280

kamperen aan het PCT pad

kamperen aan het PCT pad

Joren bij Crater lake

Joren bij Crater lake

Momenteel loop ik  in de staat Oregon, met veel meren en naaldbossen, het is hier overdag tot 38°C en er is een muggenplaag. We zijn genoodzaakt om met muskietennetjes voor ons gezicht te lopen.
Emma is al weer vertrokken na 2 weken maar ondertussen zijn er nog supporters toegekomen, we zijn niet alleen!
Aftellen toch tot dag 50 ongeveer! Dank voor alle support van de fans, ondertussen zijn we al met meer dan 1000!

groeten van Karel, Joren en Emma

prachtig meer op de pCT we veel muggen!

prachtig meer op de PCT – wel veel muggen!

Via ons youtube kanaal kan je de vlogs bekijken die een beeld scheppen hoe het er hier aan toe gaat.
En via live.karelsabbe.com kan je Karel steeds live volgen via zijn gps tracker! De data van de vorige recordhouder zijn ook te zien.
Via strava kan je Karel’s dagelijks prestaties volgen.
Heel wat afgevallen na 40 dagen marathons op de PCT

Heel wat afgevallen na 40 dagen marathons op de PCT

Krant het Nieuwsblad: Karel Sabbe op schema voor wereldrecord

Krant het Nieuwsblad: karel Sabbe op koers voor wereldrecord

Krant het Nieuwsblad: karel Sabbe op koers voor wereldrecord

Vlog 3 PCT een onschuldige pseudo reddingsmissie

We zitten al aan dag 22 op d epct maar wat dacht je van een trip to memory lane naar dag 2&3? Zie hier hoe een onschuldige pseudo reddingsmissie nodig was. Een van de vele tekenen dat het naast een fantastisch avontuur ook een gevaarlijke onderneming is die niet te licht mag opgevat worden. Een van de vele zaken die leidden naar het huren van een satelliet telefoon.

Hieronder nog eens de links naar de vorige vlogs :

Vlog 1 : https://www.youtube.com/watch?v=TlVigv7uexQ

Vlog 2 : https://www.youtube.com/watch?v=Ou_MfzzoQvY

Quest for the Crest: Week 1 zit er op!

Dag iedereen!!

Week 1 zit er op! En zoals we op voorhand wel verwacht hadden: alle begin is moeizaam. Het was een lastige week met enkele tegenvallers. We konden wel dagelijks min of meer onze vooropgestelde doel van aantal kilometers halen dus we zijn tevreden!

Het werden nog drukke voorbereidingsdagen in Los Angeles. Doordat we onze aansluiting in Manchester misten waren we eerst nog genoodzaakt daar een extra nacht door te brengen. Zo kwamen we een dag later dan voorzien aan in L.A.

Daar hadden we nog 2 dagen tijd om de laatste voorbereidingen te treffen, inkopen te doen, en naar de start te gaan. Op het nieuws zagen we echter al dat er een hevige bosbrand aan het woeden was in de buurt van de start van de PCT en we hoopten dat deze brand geen letterlijk roet in het eten zou gooien. Tot de dag voor we naar de start gingen was het pad nog open, maar na een korte nacht, waarin we door 2 brandweermannen gewekt werden die vroegen of we wilden dat de coyotes ons zouden aanvallen (we sliepen in de open lucht zonder tent), reden we naar de start en merkten we dat er overal politiemannen de weg blokkeerden en dat de start gesloten was!

Via binnenwegen hebben we de start uiteindelijk toch kunnen bereiken. Gelukkig maar!

Daarna begon ons grote avontuur: aan een gemiddelde van 80km per dag lopen tot in Mexico. Voor de eerste week was het vooral de bedoeling om boven de 70km te komen maar niets te forceren. Het werd al meteen duidelijk dat de hitte ondraaglijk was. Tussen 11 en 16u gaat het kwik hier tot 98 fahrenheit (36° C). Je mag dan denken dat ik het toch goed gedaan had in de Marathon des Sables maar daar deed ik ocharme 40km op een dag. Hier is de moeilijkheid dat ik dagelijks 14 uur bezig ben met lopen, en de belasting van de hitte is dus nog zoveel groter!

Gelukkig is er Joren en een koelbox en zo kan ik van punt naar punt de etappes opdelen tussen de frisse cola’s en fanta’s door. Onze ontmoetingen verliepen over het algemeen goed, maar het is toch altijd stressen of dat ene paadje die op de kaart staat aangeduid er wel is, of die baan wel berijdbaar is enzovoort. Vooral naar het einde van de week toe kenden we hier problemen.

We besloten nu ook om satelliettelefoons te huren, want het avontuur is te lang en de hitte te groot om door miscommunicaties risico’s te lopen. Op meerdere punten ging er een groot probleem geweest zijn als Joren niet op de rendez-vous geraakt was.

Maar goed: we zitten op schema, de moraal is goed, en we gaan ervoor! De routine komt erin en dat helpt ons onze kilometers op te drijven. Mijn fysiek voelt goed aan en de kwaaltjes blijven voorlopig uit. Wel heb ik het ’s nachts héél moeilijk om te slapen. Ik verkramp overal (waarschijnlijk van ondanks mijn vele liters die ik drink toch wat dehydratatie) en kan eigenlijk bijna niet slapen van de pijn. De laatste 2 nachten was dit wel al beter dus ik hoop dat dat een fenomeen is die aan de gewenning ligt.

Daarnaast hadden we ook nog een matje die stuk was en een slaapzak die verloren gegaan is. Maar goed, we wisten van in het begin dat er tegenslagen zouden zijn, we zijn hier om positief te blijven en we genieten van de schitterende natuur en de vriendelijke mensen.

Super dat jullie ons avontuur zo volgen en mee supporteren, het doet elke avond deugd om jullie enthousiasme te zien!

Veel groeten

Karel en Joren

Zie hier ook alvast de eerste 2 vlogs (vlog1 en vlog2) die een beeld scheppen hoe het er hier aan toe gaat.

En via live.karelsabbe.com kan je Karel steeds live volgen via zijn gps tracker! De data van de vorige recordhouder zijn ook te zien.

PCT-blog-week 1 zit er op