How I ran the Marathon Des Sables 2016 Pt 1
Have a sneak peek how Karel prepared for Marathon Des Sables 2016. This is the first of three or four episodes, so stay tuned and don’t forget to subscribe.
Vlog 1 MdS: How I ran the Marathon Des Sables 2016 Pt 1
Have a sneak peek how Karel prepared for Marathon Des Sables 2016. This is the first of three or four episodes, so stay tuned and don’t forget to subscribe.
Marathon des Sables 2016: het verslag!
Ik ben nu een week terug van het avontuur in Marokko, de kwaaltjes zijn genezen, de verloren kilootjes zijn al terug bijgekomen, de ontberingen rijkelijk gecompenseerd geweest. We kunnen de MdS afsluiten met een héél goed gevoel! De vooropgestelde doelen zijn behaald en ik heb zonder blessures de finish bereikt. Het doel van beste Belg is bereikt, het behalen van een plaats in de top 50 ook! Hieronder een geschreven verslag. Ik maakte ook beelden van tijdens de wedstrijd, deze worden verwerkt tot enkele vlogs waarvan jullie de eerste morgen mogen verwachten!
Vrijdag vertrokken we vanuit de luchthaven Parijs-Orly met een gecharterde vlucht van de organisatie van de MdS. Om veiligheidsredenen moesten we 3uur op voorhand inchecken, met als gevolg een korte nacht en opstaan om 2u45. We hadden dan nog eens 3 uur vertraging waardoor het een lastige dag werd. Eens toegekomen in Ouarzazate stonden de bussen klaar, en 6uur later kwamen we toe aan de eerste bivakplaats.
Daar sliepen we 2 nachten, met nog lekkere buffetten ’s avonds en ’s morgens en enkele technische controles. Vanaf de zaterdagavond begon onze zelfvoorzienendheid. Nog een goed ontbijt eten en dan was het tijd voor de 1e etappe. 34km met al meteen 15km door lossen duinen op het programma. Ik was erop behoed niet te snel te gaan deze etappe, gezien ik mijn lesje reeds geleerd had tijdens de Xtrails van Houffalize (daar liep ik veel te snel op dag 1 en kwam ik niet meer vooruit op dag 2). Doordat ik zo opgeladen was met koolhydraten en zo in vorm was liep ik toch een zeer sterke tijd, zonder mij te overdoen. Ik werd maar liefst 26e! Dit op 1200 starters. De rest van de dag ontspannen in de tent, maar er was wel een zandstorm wat het niet evident maakte.
Dag 2 stond 41,5 kilometer op het programma, met weinig duinen maar wel veel zand. Er stond opnieuw veel wind. Ik besloot gewoon terug een goed maar gecontroleerd tempo aan te houden. In het begin had ik last van steken in mijn zij, maar naar de tweede helft van de etappe toe kwam ik erdoor en ik bereikte de finish als 38e.
Dag 3 besloot ik te recupereren van de eerste 2 etappes om zo fris aan de lange etappe te kunnen starten. Toch was het een zware etappe van 37 kilometer met opnieuw wat meer duinen. Ik liep met de rem op en werd 66e. Ondertussen sta ik in het algemeen klassement 38e, zo zie ik dat ik goed op weg ben om het doel van top 50 te halen!
De lange etappe is de belangrijkste, hier kan je heel veel tijd winnen of heel veel tijd verliezen. Door het tijdens de derde etappe rustig aan te doen voel ik me sterk en klaar voor de dubbele marathon. Met de elite top 50 starten we 3 uur later dan de rest van de deelnemers. Enerzijds kunnen we daardoor wat langer slapen en rusten voor de start, anderzijds kunnen we na enkele uren lopen beginnen andere deelnemers inhalen.
De Elite start 3u na de anderen
Het is opnieuw verstikkend warm maar alles verloopt vlot en ik kan goed doseren. Halverwege begin ik echter terug steken in mijn zij te krijgen, om mij vanaf checkpoint 6 ronduit slecht te voelen. Er is dan nog 20 kilometer te gaan. Ik krijg niets meer binnen, water noch eten en voel me slapper en slapper. De zon is dan reeds ondergegaan, maar de verhoopte afkoeling blijft uit, het koelt maar weinig af. Tegen dat ik aan de laatste checkpoint kom ben ik al redelijk gedehydrateerd maar nog steeds krijg ik niets binnen. Ik besluit dan om de laatste 9km te wandelen.
Zo werd de lange etappe voor mij een tijdsverliezer, wat jammer is want op vlak van fysiek voelde ik mij goed en klaar om alles te lopen, maar de maag en het lichaam wilde niet mee. Ik finish rond middernacht in een tijd van 12H42’32 . Ik verlies meerdere plaatsen en start aan de laatste etappe als 43e.
De dag na de lange etappe is er een rustdag voorzien – althans als je niet al te lang over de etappe doet. In de loop van de rustdag blijven echter deelnemers toekomen op de bivakplaats. Ze sliepen helemaal niet of kort langs het pad of in een checkpoint. Huizenhoog respect voor iedereen die zo lang deed over deze etappe want over het algemeen geldt in de MdS: hoe sneller je binnen bent, hoe minder afzien. Je krijgt zo minder kans op blaren (ik had zelf helemaal geen blaren) en minder kans op zonneslag, uitdroging, etc.
De vrijdag stond de 5e en laatste officiële etappe nog op het programma: een marathon. Ik besloot van nog eens alles te geven, en voelde van de problemen van tijdens de lange etappe niets meer. Nu starten we met de eerste 200 anderhalf uur later. Ik start vrij langzaam maar vind dan op de duur een goed tempo en slaag erin van de marathon in een sterke 4u24 uit te lopen, goed voor een 45e plaats. Zo schuif ik nog enkele plaatsen op in het algemeen klassement en word uiteindelijk 38e. Een resultaat waar ik zeker trots op ben!
De laatste dag staat dan nog een charity etappe van 17km op het programma, dit ten voordele van UNICEF. Ik wandel het hele traject met enkele Belgen en enkele uren later zitten we in ons hotel in Ouarzazate te genieten van een hemels frisse en welverdiende pint!
How to prepare for the Marathon des Sables.
The Marathon des Sables.
A legendary race that takes place in Morocco’s Southern Sahara.
The “Thoughest Footrace on Earth” as it is called. 257km. 6 stages. 40°C. Self-sufficiency. Loose sand.
Within a few days it’s D-day: I’m taking the plane to Morocco, to Ouarzazate, to the gateway of the Sahara.
How to prepare for such effort?
For the Marathon des Sables (MdS) there are 5 crucial elements:
- The heat.
- The sand.
- The backpack.
- The food.
- The multi-stage aspect.
As a Belgian it’s not easy to prepare for the heat. Every now and then I trained in a sauna, and most of the time I was running with many layers to heat up while running. All in all, I will be not so well-prepared for the heat, and I just have to cross my fingers not to get dehydrated or ill. The 2 most important aspects of running in extreme heat is: being super-fit and having enough water. The first thing I made sure was OK, the water is provided by the organisation and in general should be enough. Every 12km you get 1.5 liter of water, to which I’ll add sports drink powder to get in carbohydrates and salt. The organisation also provides salt tablets. They recommend 2 tablets per bottle but this should not be taken lightly! Too much salt can also give problems, for example if you’re a low-salt sweater. I didn’t take many salt tablets as I drank enough sports drink.
The second big element is the sand. Partly because it makes running a lot harder (especially with a backpack), partly because sand comes in your shoes, and you get blisters.
Gaiters stitched directly on my running shoes to prevent sand entering shoes.
Gaiters stitched directly on my running shoes to prevent sand entering shoes.
Blisters are the number one reason of stepping out of the MdS, so I wanted to be well-prepared. I went to an orthopedic shoemaker to get gaiter stitched to my running shoes. This way I hope not to get blisters. I also hope to arrive at the bivouac early and “air-dry” any upcoming blisters. Every now and then I went running at the Belgian coast to get used to running in loose sand.
The second big element is the sand. Partly because it makes running a lot harder (especially with a backpack), partly because sand comes in your shoes, and you get blisters. Blisters are the number one reason of stepping out of the MdS, so I wanted to be well-prepared. I went to an orthopedic shoemaker to get gaiter stitched to my running shoes. This way I hope not to get blisters. I also hope to arrive at the bivouac early and “air-dry” any upcoming blisters. Every now and then I went running at the Belgian coast to get used to running in loose sand.
To get enough calories in about 6kg and a 20liter backpack is a hard feat.
Then there’s the Backpack. The backpack has to be between 6.5 and 15kilos, elite runners going towards the 6.5kg. Mine will be about 7.5kg as I need a lot of calories to be able to keep on running, so a 6.5kg backpack was not possible. I did limit the things I take to just mandatory equipment and food. This means no cooking, no mattress to sleep on, no spare clothes. You’re best off choosing a backpack with two 750ml front bottles so that at the checkpoints you can quickly fill up your water supply and add powders for carbs. You’re best off training with a backpack from a couple of weeks before the start of the MdS, increasing the weight of the backpack to get used to running with a 7kg backpack. Because you’re so limited volume and weightwise, it’s a very big work to organise your:
Nutrition. To get enough calories in a 20 liter backpack for 6 stages of desert ultrarunning is a hard assignment. First you start with a very rough plan, then get advice left and right, add personal touches, review again and again. After a lot of measuring, calculating and editing you get a food plan, that in general is calorie-based and not very tasteful. My dinners were for people with swallowing problems, that could drink a meal with a straw. I cut open one of the provided 1.5 liter bottles, added some water, mixed in the powder and drank the whole mixture. My idea is that 51 weeks in the year I’m eating great, and this one week will be hard.
Last but not least is the Multi-stage aspect. You’re not running a marathon in the desert. You’re running a marathon, the day after another marathon, the day after another one, then a double marathon and you end up with another marathon. It makes the world of difference with a one-day event, for which you need to be super-lean and in top shape. For the MdS I did my very best to keep a healthy weight, eating just about anything I wanted, because you just need the reserves to be able to keep on running. Otherwise you’ll have a good first day, a less good second day and by the third day you feel powerless and weak.
These are the things I prepared for as good as possible. It is very likely that after finishing I’ll have to correct myself at many points, but I’ll let you people know afterwards!
For now: wish me luck, my starting number is 0361 and you can follow at www.marathondessables.com
Training at the Belgian coast (77km with a 6kg backpack)
Reportage in het nieuws van Focus WTV
Mooie reportage op het Focus WTV nieuws van 20 april.
Follow the path of a deer
To train for the Pacific Crest Trail and for Marathon Des Sables, Karel went down to the Belgium Ardennes! The altitude, the unstable and though snow were perfect to prepare for these amazing events. Enjoy the terrific Belgium nature!
Epic record fastest PCT ultra running!
Pacific Crest trail
Karel Sabbe and Joren Biebuyck have set up a grand and ambitious plan for the summer of 2016.
It is called: “The Quest for the Pacific Crest”, or in short: the “Quest for the Crest”.
Joren and Karel are preparing for this quest in detailed and precise fashion: Karel is preparing his body as much as possible for the wear and tear this adventure will bring along, Joren on his part organises the logistics and investigates the recent scientific literature in relation to this extreme physical challenge.
video Dusky Track (NZ)
A compilation on the Dusky Track me and Joren hiked.
Video Mount Titiroa (NZ)
Summitting Mount Titiroa (Nieuw Zeeland)
Interview met Ann-Sofie, de zus van Karel op Q Music
Een interview met Q Music België en Ann-Sofie Sabbe, de zus van Karel, over MDS 2016, tijdens de langste etappe: 83,4 km!
Filmpje uitkijken ;.) !!